Magazyn Wiatr - portal żeglarzy i pasjonatów sportów wodnych

Uskrzydlony trimaran BMW Oracle

  • Mateusz Jabłoński, OR
  • poniedziałek, 8 marca 2010


Trzeba mieć fantazję, by zatrudnić w sumie 53 konstruktorów i wydać na dwa jachty 400 mln dolarów.

Trimaran BMW Oracle niesiony nad wodą przez wielkie skrzydło nie dał załodze Alinghi żadnych szans. Amerykanie odebrali Szwajcarom Puchar Ameryki z dziecinną łątwością.

Największym zwycięzcą 33. Pucharu Ameryki jest Larry Ellison, szef firmy produkującej oprogramowanie do obsługi baz danych Oracle Corporation. To jeden z najbogatszych ludzi świata, jego majątek szacowany jest na kilkanaście miliardów dolarów. Topienie pieniędzy w żeglarskich projektach jest jego sposobem na życie. A co zyskało żeglarstwo dzięki spektakularnej walce gigantycznych wielokadłubowców? Puchar Ameryki w nietypowej formule przykuł uwagę mediów i kibiców. Przed startem do pierwszego wyścigu nikt nie wiedział, który z jachtów będzie szybszy, trimaran Amerykanów czy katamaran Szwajcarii. Nie wiedzieliśmy, która jednostka będzie bardziej zwrotna, jak sternicy rozegrają walkę przed startem, jak sprawdzi się w boju wielkie skrzydło BMW Oracle – wynalazek tyleż niezwykły, co ryzykowny, bo przecież nigdy wcześniej nie sprawdzony podczas regat.

Po pierwszym dniu zawodów, w którym Amerykanie wręcz ośmieszyli rywali, pojawiły się jednak wątpliwości. Po co nam rywalizacja jachtów o tak różnych możliwościach nautycznych. Po co nam match racing, w którym rywale prawie się nie widzą, a w skrajnych przypadkach dzieli ich ponad 3 km. Pod względem sportowym te regaty z pewnością nie były udane. Ale spektakularny sukces Amerykanów rozbudza wyobraźnię i pozwala przypuszczać, że rozwój nowości technologicznych będzie teraz szybszy i łatwiejszy (co nie znaczy, że tańszy). Zwycięstwo jachtu ze skrzydłem w Pucharze Ameryki już dziś jest jedną z ważniejszych dat w historii sportu żeglarskiego.

Z drugiej strony można się teraz spodziewać pewnego opamiętania ludzi rządzących pucharem. Bo co innego pogoń za nowoczesnością i technologiczny wyścig zbrojeń, a co innego rywalizacja sportowa. Wyścig wielokadłubowców był zjawiskiem, niezwykłą atrakcją, ale tylko na chwilę. Trudno wyobrazić sobie przyszłość tych regat bez powrotu do walki burta w burtę.

Początek pierwszego wyścigu w Walencji zaczął się jak klasyczne regaty meczowe. Kiedy tylko załogi wpłynęły w pole startowe BMW Oracle szybko zbliżył się do rywali płynąc prawym halsem. Jacht Alinghi nie zdążył ustąpić. Amerykanie zgłosili protest. Sędziowie przyznali im rację podnosząc niebieską flagę. Szwajcarzy jeszcze nie wystartowali, a już wiedzieli, że na trasie będą musieli wykonać karne kółko.

Na chwilę przed startem wydawało się, że los może się jeszcze uśmiechnąć do Alinghi. Załoga katamaranu pierwsza przeszła linię startu i zaczęła halsować w kierunku górnej boi (pierwszy bieg rozegrano na trasie: start, boja numer 1 i kurs na metę z wiatrem). Amerykanie stanęli bez prędkości. Nie mogli odpaść od linii wiatru. Ruszyli dopiero po dłuższej chwili, gdy Szwajcarzy byli 200 metrów z przodu.

Szybko jednak okazało się, że w regatach walczą całkowicie różne jachty. Amerykanie żeglował ostrzej na wiatr. Choć wiało zaledwie 7-8 węzłów BMW Oracle sunął na jednym pływaku około 20 węzłów. To niesamowite, by jacht ważący 80 ton pędził trzy razy szybciej od wiatru przy tak niewielkich podmuchach.

Amerykanie prawie cały czas utrzymywali ponad wodą dwa nawietrzne pływaki. Przewaga Alinghi topniała w oczach. Szwajcarzy próbowali jeszcze się bronić zmieniając przedni żagiel, ale ich jacht wciąż ustępował rywalom. Był wolniejszy nawet wówczas, gdy Amerykanie zrzucili genuę i żeglowali wyłącznie na wielkim skrzydle.

Kiedy jachty minęły górną boję było już jasne, że obserwujemy jednostki tak różne, że właściwie nigdy nie powinny rywalizować między sobą w regatach meczowych. Amerykanie nadal żeglowali z dużą swobodą i lekkością. Jacht Szwajcarów płynął jak słoń. Przy słabym wietrze nie mógł oderwać pływaka od wody. Zupełnie jakby przewożono wewnątrz jakąś kontrabandę. Nie pomógł nawet wielki genaker o powierzchni sporej działki budowlanej (1100 metrów kwadratowych).
Na kursie z wiatrem BMW Oracle żeglował prawie 20 stopni pełniej czyli zmierzał krótszą drogą do celu. Na mecie przewaga Amerykanów wynosiła prawie 10 minut.

Drugi wyścig znów zaczął się niekorzystnie dla Alinghi. Szwajcarzy dostali karę, ponieważ zbyt późno wpłynęli do strefy przedstartowej. Później ich decyzja o wyborze prawej strony trasy okazała się słuszna. Kilka chwil po starcie przyszła 20-stopniowa zmiana kierunku wiatru, która pozwoliła Alinghi osiągnąć 500 metrów przewagi. Co z tego skoro rywale szybko odrabiali stratę, a oba kursy baksztagowe (drugi wyścig rozegrano ona trasie trójkąta) stanowiły popis BMW Oracle. Trimaran pędził nawet 33 węzły i zostawił rywali daleko w tyle. Na mecie różnica między jachtami wynosiła prawie 5,5 minuty.

Amerykanie wygrali w stylu, jakiego nikt się nie spodziewał. Na kursach baksztagowych ich trimaran sunął jak torpeda. W całych regatach średnia prędkość BMW Oracle była o 2-3 węzły wyższa, niż średnia prędkość Alinghi. Skrzydło przygotowane przez Mike’a Drummonda (głównego projektanta) i Iana Burnsa (koordynatora prac projektowych) w pełni spełniło oczekiwania.

 

Na zdjęciu od lewej stoją: James Spithill, Russell Coutts, Larry Ellison (Fot. Pedro Armestre AFP / 33rd America’s Cup

Wiatr portal dla żeglarzy

Witamy na portalu Wiatr.pl

Zaloguj się i odkryj nowe możliwości