Morze Jońskie. Od Korfu po Zakintos, czyli dwa tygodnie na greckim szlaku

Mały port Kioni na wyspie Itaka, kilka mil na północ od miasta Vathy.

Wyspy Morza Jońskiego to być może najpiękniejszy grecki archipelag. Z pewnością tworzą najbardziej kameralny i najbezpieczniejszy śródziemnomorski region żeglarski na południe od Chorwacji. W sezonie przeważają łagodne wiatry (do trzech lub czterech stopni w skali Beauforta). Wczesnym popołudniem zwykle wiatr się wzmaga i stabilizuje – wieje wtedy z północnego zachodu. Zdarzają się też chwile ciszy, a także termiczne wiatry o sile 25 węzłów. Żeglarzy przyciągają tu urocze kotwicowiska, miasteczka ukryte w głębokich zatokach, nagie góry zamykające horyzont i krystalicznie czysta woda.

Jeśli planujemy lądowe wycieczki, kąpiele w zatokach i niespieszną dzienną żeglugę, tygodniowy czarter pozwoli na eksplorację północnej części Morza Jońskiego (od wyspy Korfu po Lefkadę). Jeśli mamy więcej czasu, możemy się pokusić o żeglugę dalej na południe: na Meganisi, Itakę, Kefalonię, a nawet na Zakintos – ostatnią dużą wyspę na szlaku w kierunku zachodnich wybrzeży Peloponezu.

W zatokach i miejskich portach cumujemy przy użyciu dziobowej kotwicy, podając na brzeg rufowe cumy. W nielicznych miejscach postój jest darmowy. Czasem trzeba zapłacić kilkanaście euro za miejsce albo uiścić opłatę za prąd lub wodę. Co innego w największych marinach Gouvia na Korfu i Lefkada należących do tureckiej spółki D-Marin – tu korzystamy wyłącznie z portowych mooringów oraz ze wszelkich dobrodziejstw nowoczesnych przystani jachtowych.

Cały artykuł na łamach magazynu „Wiatr”.

WEB KIOSK: 

PDF: